In een zee van zand die woestijn heet, ligt een tijdloos, geïsoleerd en arm dorp, waar verschillende volken en godsdiensten in een relatieve harmonie samenleven. Tot twee jongeren op elkaar verliefd worden. Enkele onschuldige kussen tussen Myriam en Amin zullen de sinds generaties heersende orde tussen de verschillende volkeren grondig verstoren, omdat ze de bestaande taboes en raciale barrières negeren. De inbreuk op oude conventies legt onzichtbare en naamloze grenzen tussen de volkeren bloot. In tegenstelling tot de zichtbare grenzen, die racisme heten. De twee gemeenschappen zijn in hun eer gekrenkt, onderdrukte haatgevoelens en extremistische standpunten wellen op, oorlog is niet ver af... Eén enkel element overstijgt de sociale en raciale verschillen: water. Voor water is iedereen gelijk. Maar net omdat die gelijkheid zo onverdraaglijk lijkt, vernietigen de bewoners wat de essentie van hun leven vormt.
"De epische toon lijkt tijden de opzet van de allegorie wat hoogdravend en rigide, maar krijgt zijn volle draagwijdte en slagkracht." (Ludo Wijnen, De Morgen, 30/4/98)
De eerste langspeelfilm van Mohamed Chouikh (°1943, Algerije) El Kalaa (De Citadel) dateert van 1989 en won verschillende internationale prijzen. In 1993 werd Youcef geselecteerd op het Filmfestival van Berlijn.