In het bruisende Hollywood van de late jaren '40 leidt Holly Golightly een glamoureus leven vol decadente feesten en rijke mannen. Ze raakt bevriend met Paul Varjak, een jonge schrijver en haar nieuwe buurman, die gefascineerd raakt door haar charme en complexiteit. Terwijl Paul meer leert over Holly’s verleden en kwetsbaarheden, wordt duidelijk dat ze niet alleen naar rijkdom verlangt, maar vooral naar een gevoel van vrijheid en een thuis dat ze nooit heeft gehad.
''It’s hard to think of many films that have been so extensively broken down into enduring images and echoing symbology, quite independently of its own fandom. [...] at 60, it turns out, Breakfast at Tiffany’s sort of belongs to everyone, whether they know it or not.'' - The Guardian
Audrey Hepburns vertolking van Holly Golightly blijft tot vandaag een onmiskenbaar cultureel ijkpunt. De iconische beelden van haar met een diamanten tiara op haar hoofd of met een koffie en croissant in de hand staan in het collectieve geheugen gegrift. Toch, is Breakfast at Tiffany’s vooral een scherp portret van verlangen en eenzaamheid verpakt in een glanzende buitenkant. Regisseur Blake Edwards toont New York in een betoverende visuele stijl die oppervlakkige luxe contrasteert met existentiële leegte. Hoewel de film terecht wordt bekritiseerd om problematische stereotypen, blijft het een invloedrijk werk dat complexiteit in zijn tijdloze charme weet te verbergen.