Parijs, 1964. De chaotische, excentrieke kunstenaar Alberto Giacometti wil het portret schilderen van zijn Amerikaanse vriend, de bekende schrijver en kunstcriticus James Lord. Hij belooft dat het maar een paar uur zal duren, maar helaas, hij kan die belofte niet waarmaken. James mist zijn vlucht. Wat een werk van een paar uren zou zijn, wordt één van dagen. Vanachter zijn ezel geeft Giacometti inzicht in zijn manier werken, leven, liefhebben en verafschuwen. Hij vertelt over zijn artistieke walging en wanhoop, over het steeds weer overschilderen en opnieuw beginnen, uitstapjes naar cafés en bordelen, wandelingen over Père-Lachaise voor esthetische bespiegelingen en gemopper over Picasso ("Dief!”) of Matisse ("Huisschilder!”). Stilzittend in het stoffige atelier stelt Lord zich de vraag of de immer twijfelende Giacometti het portret ooit wel zal kunnen afwerken?
"Klein van omvang, groots van emoties en ambitie" - De Filmkrant
"Een verrukkelijke kleine film." - NRC Handelsblad
"Een geweldig inkijkje in Giacometti’s chaotische privéleven." - Het Parool
Twee mannen die dagen lang tegenover elkaar zitten in een donker atelier, het is geen makkelijke opdracht om daar een boeiende film van te maken, maar Stanley Tucci levert hier een verrukkelijke, geestige en temperamentvolle film af. Hij baseerde zich op de voortreffelijke novelle 'A Giacometti Portrait' waarin James Lord zijn achttien dagen met Giacometti beschrijft. Geoffrey Rush is in zijn nopje als de theatrale immer ratelende Giacometti.