Amarcord
Rimini, het vakantieoord aan de Adriatische kust, aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog. Het zijn de hoogdagen van Il Duce. Het is een tijd waarin mensen wantrouwig zijn dat de buren gesprekken afluisteren en dat ze bestempeld zullen worden als 'subversief'. Maar tegelijk blijft de mens de mens en hunkert iedereen naar liefde. Een rondborstige tabakverkoopster ontketent wilde fantasieën bij puberende jongens. Een trotse vrouw in een rode jurk wekt zowel spot als bewondering op. Een niet bijster snuggere oom vlucht een boom in en roept dat hij een vrouw wil. Seks loert om elke hoek. En het leven dat de dorpsbewoners zien in de plaatselijke bioscoop is een toetssteen voor het leven dat ze leiden.
"Fellini schildert de fascistische leiders van de stad af als ontzettende onnozelaars en laat zijn kleurrijke personages fladderen door de stad terwijl een stadsgids commentaar geeft op de geschiedenis van de stad. Vermakelijke losse flodders zijn het van een buitengewone man." - Moviegids
"Shot at Rome's Cinecitta studios, the bawdily amusing Amarcord dispenses with a traditional plot in favour of a series of communal set-pieces." - BBCi Films
"His film seems almost to flow from the camera, as anecdotes will flow from one who has told them often and knows they work. (..) this was the last of his films made for no better reason than Fellini wanted to make it." - Roger Ebert
Gerelateerde films
Voor de programmatie van deze filmklassiekers werkt Cinema ZED ook dit jaar samen met prof. Roel Vande Winkel en het Instituut voor Mediastudies. De reeks start bij het prille begin van de zevende kunst en overloopt chronologisch enkele hoogtepunten uit de filmgeschiedenis. Elke vertoning wordt voorafgegaan door een opgenomen inleiding van prof. Roel Vande Winkel.
De dertienjarige Tita Biondi, die een jonge Fellini moet voorstellen, is de centrale figuur in de film, maar de échte ster van deze film is de stad. Humor, satire, poëzie, melancholie, soap en een tikkeltje vulgariteit wisselen af in een magistrale mix van barokke beelden. Een onvergetelijke en beklijvende kennismaking met het Felliniaans universum. De film won verschillende prijzen waaronder de Oscar voor Beste Niet-Engelstalige Film (1974).