Demba nadert langzaam maar zeker zijn pensioenleeftijd. Na dertig jaar trouwe dienst op het gemeentehuis van zijn dorp in Senegal, is het eindelijk tijd om van het leven te gaan genieten. Maar dat wordt een grote uitdaging zolang hij een groot verdriet met zich meedraagt. Hij heeft het overlijden van zijn vrouw, enkele jaren geleden, namelijk nog steeds geen plaats kunnen geven. Kan Demba dit verlies ooit verwerken zonder zichzelf helemaal kwijt te raken?
Demba is slowly but surely approaching retirement age. After 30 years of faithful service at the town hall of his village in Senegal, it is finally time to enjoy life. But that will be a major challenge as long as he carries with him a great sadness. After all, he still hasn't been able to give his wife's death several years ago a place. Can Demba ever cope with this loss without losing himself completely?
In samenwerking met:
Een film die op fijnzinnige wijze de grijze zone tussen rouw en herstel verkent. De Senegalese regisseur Mamadou Dia (Baanum Nafi) geeft een empathisch beeld van mensen met hevig verdriet, maar gaat daar ook aan voorbij. Wat we kunnen doen om onszelf, ondanks onze littekens, terug op te pakken, en terug te léven: dat is waar de essentie van Demba ligt. Ook thema’s als mentale gezondheid, vervreemding en depressie vormen een terugkerende rode draad in dit meeslepende en ontroerende drama, dat aangestuurd wordt door de feilloze Ben Mahmoud Mbow. Een dromerig portret van een gewonde ziel die heling zoekt.