Antonio Ricci, een arme werkloze in het naoorlogse Rome, zoekt al twee lange jaren naar een baan waarmee hij vrouw en kind zal kunnen onderhouden. Het geluk lijkt aan zijn kant wanneer hij op een dag werk vindt als afficheplakker. Daarvoor moet hij wel zijn fiets terughalen bij de pandjeshandelaar aan wie hij hem eerder verkocht. Het gezin schraapt de laatste centen bij elkaar om de fiets te betalen. Als zijn fiets op zijn eerste werkdag wordt gestolen, begint Antonio samen met zijn zoontje een lange zoektocht naar de dief. Als ze eindelijk de dief traceren hebben ze geen aankoopbewijs en blijkt de politie niet erg hulpzaam.
"Beschouwd als hét grote voorbeeld van het Italiaanse neorealisme, is dit een film die vandaag nog steeds van het scherm spat met evenveel oprechte emotie – een film waarbij we de afstand van meer dan 50 jaar vergeten omdat het zo makkelijk is om te identificeren met die eenvoudige man wiens fiets gestolen werd." (Digg*) "Eenvoudiger kan een plot niet zijn, maar De Sica maakt van de zoektocht een soort moderne urbane Homerische tocht door de arme wijken van de stad en een straffe aanklacht tegen armoede, hypocrisie en het establishment dat de ogen sluit voor structurele oneerlijkheid. Ladri di Biciclette is een studie van een maatschappij. (..) Met Ladri di Biciclette tekende De Sica voor het hoogtepunt van het neorealisme." (Moviegids) "Hoogtepunt in het Italiaanse neo-realisme, een stroming waarin de filmers gebruik maakten van bestaande locaties en niet-professionele acteurs om hun verhalen over de straatarme arbeidersklasse te vertellen. Door critici vaak genoemd als een van de beste films aller tijden." (Cinema.nl) "A brilliant study of ravaged postwar Italy, De Sica's finest achievement is bringing the previously (cinematically) ignored working classes to the screen. (..) Bicycle Theives contains all the elements of typical neo-realism: harsh cinematography, poverty of the principle characters, urban squalor and, of course, a lack of judgement at the character's predicament. A classic from the Italian neo-realist movement." (Zoe Grainge, Edinburgh University Film Society) "Still another realistic and moving Italian-language feature which has already been acclaimed as the outstanding foreign film of the year. (..), the story is simple and tremendously effective and the production is a masterpiece of its kind." (Boxoffice Magazine 1950) "Given an honorary Oscar in 1949, routinely voted one of the greatest films of all time, revered as one of the foundation stones of Italian neorealism, it is a simple, powerful film about a man who needs a job." (Roger Ebert) "The Bicycle Thief is the story of humanity, in all its imperfect beauty and heartbreaking cruelty, the quintessential definition of an artistic masterpiece... truly a cinematic landmark." (Strictly Film School)
'Ladri di biciclette', die De Sica maakte samen met scenarist en theoreticus Cesare Zavanatti, is de ultieme belichaming van de neorealistische stroming die fel opgang maakte na de Tweede Wereldoorlog. Ver weg van de studio's plantte De Sica zijn camera in de straten van Rome en regisseerde hij niet-professionele acteurs om zo dichter bij de dagelijkse realiteit te komen. 'Ladri di biciclette' won verschillende prijzen waaronder de BAFTA Award voor Beste Film en een Speciale Oscar voor Beste Niet-Engelstalige Film (deze categorie bestond toen nog niet).