Het is 1961. Wetenschapper Dr. Paul Armstrong en zijn lieftallige vrouw Betty zijn onderweg naar de bergen om er een net ingeslagen meteoriet te vinden die ‘atmosfereum’ bevat, een zeldzaam element dat Paul nodig heeft voor zijn onderzoek. De sinistere Dr. Roger Fleming is ook in de buurt. Hij probeert de mysteries achter de legende van het ‘Verloren Skelet’ te achterhalen. Die avond is iedereen getuige van een nieuwe meteorietinslag. Onmiddellijk erna wordt er een plaatselijke landbouwer vermoord door een verschrikkelijk ding. Al gauw lijkt er een connectie te zijn tussen de inslag en de moord. Het blijkt geen tweede meteoor te zijn maar een gestrand ruimteschip met een drie aliens aan boord. Om hun ruimtereis verder te kunnen zetten, hebben Marva, Krobar en Lattis ook atmosferum nodig. Alsof dat nog niet genoeg is, merken ze dat hun huisdiertje -een verschrikkelijke mutant- verdwenen is. Ondertussen vindt Dr. Fleming het Verloren Skelet van Cadavra. Hij wil het skelet tot leven brengen, maar daarvoor heeft ook hij het gegeerde goedje atmosferum nodig…
“The photography, the dialogue, the acting, the script, the special effects and especially the props (such as a spaceship that looks like it would get a D in shop class) are all deliberately bad in the way that such films were bad when they were really being made. (…) The writer and director, Larry Blamire, who also plays the saner of the scientists, has the look so well mastered that if the movie had only been made in total ignorance 50 years ago, it might be recalled today as a classic...” (Roger Ebert, Sun Times)
“B-movie hommages are a dime a dozen, but the director's genre expertise sets this one far above the pack. Blamire's painstaking attention to detail is astonishing (…). Where other hands might simply tick off the various elements (stilted acting; redundant dialogue; constant redundancy; logical jumps; bad special effects), Blamire flirts with quality as he takes his ludicrous stereotypes and skilfully dovetails them with a simple structure that's as airtight as it is fluid. And the stop-start feeling that plagues more amateurish atomic-age spoofs is nowhere in evidence: the writer-director has plenty of tricks up his sleeve. Instead of just randomly shuffling the conventions, he's constantly goosing the action with embellishments.” (Travis Hoover, Filmfreakcentral.net)
Larry Blamire schreef The Lost Skeleton of Cadavra in een vijf dagen durende energieboost. Het filmen zelf gebeurde in twee weken in en rond Los Angeles. Om de look van de klassieke zwart-wit film te imiteren, werd er eerst gefilmd met DVcamera in kleur. Later, tijdens de productie, werd de kleur eruit gefilterd. De meeste acteurs in deze film zijn zeer professioneel en ervaren, maar moesten toch hun uiterste best doen om een geloofwaardige B-film performance neer te zetten. Niet enkel in de film, maar ook op de poster vind je verwijzingen naar oudere, klassieke science-fiction -en horror films terug, o.m.: “The Day The Earth Stood Still”, “Forbidden Planet”, “Destination Moon”, “The House on Haunted Hill”, “Cat Women of the Moon”, and “Earth Vs. The Flying Saucers”. Het cliché: “zo slecht dat het goed is”, is voor The Lost Skeleton of Cadavra absoluut van toepassing!