Pierre Földes’ eerste lange animatiefilm is een bewerking van verschillende korte verhalen van vermaard schrijver Haruki Murakami. Aan de hand van een eclectische combinatie van animatietechnieken weet hij een betoverend en fascinerend verhaal over trauma en de moeizame verwerking ervan neer te zetten. Net als Murakami zelf weigert Földes zijn verhaal te herleiden tot een simpel lesje, maar laat hij ruimte om onverklaarde mysteries te laten evolueren in het hoofd van de kijker. De film is een ode aan de transformerende kracht van de verbeelding, met een nog zelden gezien respect voor en vertrouwen in de interpretatie van het publiek.