Signe en Thomas hebben een ongezonde, competitieve relatie. Soms stelen ze samen een dure fles wijn, of een designer meubelstuk voor de kick. Wanneer Thomas doorbreekt als kunstenaar en volop in de belangstelling staat, grijpt Signe alles aan om ook gezien te worden. Ze begint met relatief kleine leugens, zoals een verzonnen notenallergie. Maar dan gaat het van kwaad naar erger, alles om aandacht en sympathie te krijgen. Wanneer ze op vreemde, gifgroene pillen stuit die een rare huidaandoening veroorzaken, is het hek van de dam.
Signe and Thomas have an unhealthy, competitive relationship. Sometimes they steal an expensive bottle of wine together, or a designer piece of furniture for kick. When Thomas breaks through as an artist and is in the spotlight, Signe does everything to be seen. She starts with relatively minor lies, such as a fabricated nut allergy. But then things go from bad to worse, all to get attention and sympathy. When she comes across strange, poisonous green pills that cause a strange skin condition, the story takes a dark turn.
Een gitzwarte anti-romcom vol oncomfortabele humor: pijnlijk, verontrustend én grappig. In deze tijden van sociale media kennen we ze allemaal: de personen die leven voor de publieke aandacht, maar toch niets belangrijks te tonen of te zeggen hebben. De Noorse regisseur Kristoffer Borgli zocht eerder al de grenzen op van de ‘fictionele mockumentary’ met films als Drib en Whateverest. Nu kiest hij voor een totaal eigenzinnige film over een absurd hilarische match made in hell.