Schijnbaar lukraak achter elkaar geplakte fragmenten uit oude reclameflms, televisiedebatten en filmklassiekers vertellen het verhaal van regisseur Alfred Hitchcock die de confrontatie aangaat met zijn professionele dubbelganger Ron Burrage. Hitchcock en zijn lookalike ontmoeten elkaar op de set van ‘The Birds’ en meteen is een spanning tussen beiden want, ‘if you meet your double, you should kill him’ zo worden ze ingefluisterd. Waar wie is wie en wie zit er achter de enscenering van de perfecte moord?
"Double Take is fascinerend en niet gelijk te vatten. Er is een gelaagdheid die door de kracht van de beelden heen schemert. Het is een complexe film, waarvan de vorm voor veel kijkers op het eerste gezicht ontoegankelijk zal zijn. Maar om je te laten meenemen in de maalstroom van beelden waar je zelf associaties kunt maken." (8Weekly)
"Een spannend, ingenieus filmisch essay dat op elegante wijze gebruik maakt van de media en de paranoia die het onderzoekt." (De Filmkrant)
"Het griezelige gemak waarmee Grimonprez nieuw Hitchcock-materiaal creëert, heeft ook een weerslag op de historische nieuwsbeelden die de Belg aaneenrijgt: wat is hier echt en wat is nep?" (Cinema.nl)
"Grimonprez gebruikt ook slim en inventief regelmatig dezelfde beelden opnieuw terug in een andere context, waardoor ze een nieuwe betekenis krijgen - als een perfecte allegorie voor Double Take en zijn intrigerende kijk en commentaar op de kracht van het beeld." (De Morgen)
Double Take is losjes gebaseerd op een kortverhaal van Jorge Luis Borges, waarin een man een jongere versie van zichzelf tegenkomt. Grimonprez brengt feit en fictie samen in deze flmische meditatie, door uitgebreid gebruik te maken van archiefbeelden - nieuwsbeelden, reclames, filmfragmenten - en laat Hitchcocks favoriete thema’s de revue passeren: het spel van dubbelgangers, de politiek van angst (van de Koude Oorlog tot de War on Terror, van ‘The Birds’ tot ‘Independence Day’) en de ideologische macht van cinema en televisie (van het prille begin van het televisietijdperk tot ons huidige dwangmatige zapgedrag)