Zijn debuut Les convoyeurs attendent is een geslaagde tragikomedie waarin een tweederangs persfotograaf (een sterke rol van Benoît Poelvoorde, bekend van C'est arrivé près de chez vous) probeert te ontsnappen aan de armoede en alledaagse treurigheid van het leven in een industriële voorstad van Charleroi. De gehele dag door luistert hij naar de politieradio om de laatste nieuwtjes te volgen: een auto-ongeluk, hagelschade bij een boer, een arrestatie van een zwerver, echt opzienbarend wil het maar niet worde. Zijn vrouw en kinderen worden zachtjesaan horendol van de tirannieke trekjes van deze man, maar de boel loopt pas echt uit de hand als hij vastbesloten is om een plaatsje in het Guiness Book of Records te verwerven. Na een mislukte poging om het curieuze record olijvenpit-spuwen te verbreken, dwingt hij zijn ietwat sullige zoon om het record 'deuropenen' aan te vallen. Een moddervette tweederangs coach, compleet met fluitje en trainingspak, moet hem klaarstomen om in 24 uur 40.000 keer dezelfde deur open en dicht te doen.De film zit propvol met dit soort absurd-tragische taferelen. We zien ook nog een eenzame duivenmelker, een schoolmeester van de oude stempel en een jongen die voor de radio een bloedserieuze column heeft over triviale fouten in films. Zo heeft hij na lang bestuderen van cinematografische hoogstandjes ontdekt dat in een bepaalde film verkeerd wisselgeld is teruggegeven bij het kopen van een sandwich.