Matt is een glacioloog die onderzoek doet in Antarctica. Terwijl hij over de witte vlakte uitstaart mijmert hij over zijn seksuele escapades met de Amerikaanse studente Lisa. Hij liep haar toevallig tegen het lijf tijdens een optreden van Black Rebel Motorcycle Club in de Londense Brixton Academy. De ontmoeting leidt tot een heftige maar heel gesloten seksuele relatie. Ze brengen hun dagen door met naar rockconcerten gaan, coke snuiven en... vrijen. Maar wanneer na een wilde nacht het zonlicht terug door de gordijnen piept dan loopt het contact een pak minder makkelijk. Het verloop van hun relatie wordt verteld aan de hand van negen nummers van bekende artistiesten die passeerden in de Brixton Academy zoals The Dandy Warhols, Franz Ferdinand, Elbow, Michael Nyman, Von Bondies, Black Rebel Motorcycle Club, Super Furry Animals en Primal Scream.
"De fantastische beelden van Antarctica en de ruwe concertbeelden (zijn) alvast een festijn voor het oog." (Guy Van Ingelgom, Cinenews)
"Als portret van een lichamelijke relatie kan je deze 9 songs alleen maar geslaagd noemen." (Guido)
"Vanuit de duisternis van het nachtleven en hun eerste seksuele onderzoekingen, kruipt langzaam het daglicht (fenomenaal gefilmd door Winterbottoms reguliere cameraman Marcel Zyskind) hun bestaan binnen. Het leven 'binnen' blijkt niet bestand tegen dat 'buiten' en zo wordt de seks die steeds meer kinky variaties nodig heeft een trieste metafoor voor een krampachtige liefde, in plaats van zoals in de klassieke cinema andersom." (Dana Linssen, De Filmkrant)
""You leave the theater feeling as if you're a part of their sweaty, dizzying affair." (Kyle Smith, NEW YORK POST)
"Already notorious for its genuine sex scenes Michael Winterbottom's "9 Songs" risks being dismissed as a mere porn flick. That would be a mistake, as the explicit scenes in the movie are not there for any prurient or exploitative reasons. They're simply an authentic corollary to the emotional truths of the rest of the film (..) it's superbly executed." (Shlomo Schwartzberg, Boxoffice Magazine)
Waarom mag een gereputeerde auteur wel expliciete sex gebruiken in een roman en een regisseur niet in zijn films? Nadat Winterbottom Houellebecq's Platform had gelezen besloot hij de proef op de som te nemen. In 9 Songs doet hij minstens twee dingen die in speelfilms ongebruikelijk zijn: hij toont de seksscènes onverbloemd en in extenso (wat eigenlijk alleen in porno gebeurt) en hij toont van de concerten die Matt en Lisa bezoeken worden steeds volledige nummers gespeeld (wat eigenlijk alleen in concertdocumentaires of rockumentaries gebeurt).
9 Songs won de Prijs voor Beste Cinematografie op het Film Festival van San Sebastián (2004).