Zondag 30 januari 1972, Derry, Noord-Ierland. Ivan Cooper is organisator van een geweldloze mars voor gelijke rechten tussen katholieken en protestanten. Hij is vast van plan alle geweld tussen de verschillende partijen uit te sluiten. Maar ondanks zijn overleg met de Unionistische autoriteiten en zijn pogingen om te onderhandelen met de Britse ordestrijdkrachten loopt de betoging uit de hand: dertien mensen worden door het leger doodgeschoten. Sinds die dag staat 30 januari bekend als "Bloody Sunday".
"Behalve een inhoudelijk meeslepende semi-documentaire is Bloody sunday ook een verdomd knap gedraaide speelfilm. Greengrass slaagt in een erg moeilijk kunstje: een sfeer van chaos, angst en paniek overbrengen aan de kijker en tegelijkertijd zijn verhaal helder en coherent houden. Een film die nazindert." (Steven De Foer, De Standaard)
"A stunning work, revisiting controversial events with journalistic objectivity and a meticulous eye for detail." (Scott Foundas, Variety)
"Het hyperrealistische Bloody Sunday oogt als een live reportage, met verslagen vanaf beide fronten, waardoor je na verloop van tijd het gevoel krijgt dat je zelf tussen de barricades loopt. Hierdoor raak je zo verknoopt met de film, dat je aan het eind gewurgd achterblijft." (Mariska Graveland, De Filmkrant)
"Bloody Sunday" is een sterke, realistische film die de gebeurtenissen van 30 januari 1972 op een bijzonder overtuigende manier brengt. Een absolute klasse-film met een muzikale afsluiter van formaat." (Koenraad Adams, Filmfreak.be)
In documentaire-stijl geeft regisseur Greengrass de gebeurtenissen weer die uiteindelijk leiden tot de dood van 13 betogers. Een datum die tegelijk ook het startschot betekende voor de bloedige burgeroorlog in Noord-Ierland.
De film werd bekroond met verschillende prijzen waaronder die voor Beste Film (Gouden Beer) op het Filmfestival van Berlijn 2002 en die voor Beste Film op het Sundance Filmfestival 2002.