Jeruzalem raakt, onder een sluier van banale normaliteit, in de greep van de waanzin. Het verhaal begint heel gewoon, wanneer een Palestijnse man uit Jeruzalem en een Palestijnse vrouw uit Ramallah een romance beginnen. Wanneer een militaire controlepost tussen de twee steden in wordt gebouwd, betekent dit het einde van de bewegingsvrijheid van de vrouw. Verboden de controlepost te passeren, worden de geliefden verplicht hun ontmoetingen op een verlaten parking naast de controlepost te hebben. Door de onmogelijkheid om aan de realiteit van de bezetting te ontsnappen, zal het verlangen naar elkaar gewelddadige repercussies met zich meebrengen. Hun gebroken harten nemen wraak in hun eigen fantasie, wat zich tegen alle verwachtingen in, uit in verbluffende heldendaden.
'Divine Intervention' kent plot noch intrige, maar is geheel samengesteld uit dit soort zonderlinge, licht-komische sketches, die qua toon en stijl een beetje doen denken aan de gags van Jacques Tati en Otar Iosseliani. Het wonderlijke aan 'Divine Intervention' is dat die sketches uiteindelijk een ideaal middel blijken om een bepaald gevoel van Palestijnse malaise uit te drukken. Een curieuze, niet te missen film." (Humo)
"Een grappige maar ook grimmige, een bruleske maar ook poëtische ode aan de (soms gewelddadige) fantasie als redmiddel tegen de wanhopige uitzichtloosheid van het Palestijnse conflict." (De Morgen)
"Suleiman weet een loodzwaar onderwerp licht te brengen. Maar het is de pijn die overheerst." (Cinema.nl)
"De Palestijnse Suleiman observeert het dagelijkse leven in Jeruzalem en het joods-Arabische conflict als een mix van absurd theater en aan Jacques Tati verwante 'realistische' slapstick. Een knap staaltje van hoe grote politieke kwesties op een lichte maar daarom niet minder indringende wijze aan de man kunnen worden gebracht." ( Focus Knack)
"With a self-consciously absurdist take on the lives and loves of Israelis and Palestinians, the film comes on like Hal Hartley directing Newsnight." (Alan Morrison, Empire Online)
"Een staaltje onmiskenbare intelligente cinema." (Linda Crivits, Cinebel)
"Poëtisch, vreemd en indringend" (Filmsalon.be)
Op het Filmfestival van Cannes 2002 kreeg de Palestijnse filmmaker Elia Suleiman zowel de prijs van de jury als die van de internationale kritiek voor zijn liefdeskroniek 'Divine intervention'. De verschillende juryleden prezen de film voor zijn ,,gevoelige, amusante en innovatieve visie op een complexe en brandende kwestie en de tragische gevolgen daarvan"(De Standaard). Recent veroorzaakte de film nog beroering naar aanleiding van de Oscarnominaties : de Academy oordeelde dat Divine Intervention niet geselecteerd kon worden omdat Palestina geen officieel land is. Divine Intervention won onder andere de Juryprijs op het Festival van Cannes (2002).