In een prachtige zwart-wit cinematografie maakt Márta Mészáros rake observaties over wat het betekent om vrijgevochten te zijn en hoe machtsverhoudingen in de maatschappij een impact hebben op de positie van de vrouw. Als vrouwelijke regisseur maakte Mészáros het zelf voortdurend mee dat mensen haar -telkens weer- op haar plaats wilden zetten, maar ze draaide de rollen mooi om door in 1975 als eerste vrouw ooit een Gouden Beer te winnen op het Filmfestival van Berlijn.