Een zelfverklaarde filmmaker blikt een horrorverhaal in in een oud hospitaal. In de film speelt de mooie Mabel het personage van een blinde vrouw die verliefd wordt op een zwaar misvormde man. De productie wordt door de media gehekeld voor zijn gebruik van echte “freaks”. Tussen de opnames door probeert Mabel nader contact te zoeken met haar “Elephant man”, die op de set de grappigste van allemaal blijkt te zijn.
"De liefdevolle lowbudproductie maskeert Schimbergs chirurgische precisie. Hij snijdt met vaste hand dieper dan de ironie. Cut!" ★★★★ - Filmmagie
“Packed with rambling digressions, sudden shifts of tone, and playful fake-outs as it shuttles between layers of “reality” and performance, but constructed with precision and assurance, it leaves you with both a sugar high and slight sense of nausea.” ★★★★ - The Guardian
Een bijzonder grappige en intelligente film over film die de kijker telkens op het verkeerde been zet. Als bij een Matroesjka-pop ontvouwt het verhaal zich laag per laag in deze eigenzinnige, spannende en metaforische film. Chained For Life deelt zijn titel met een film uit 1952, een exploitation-film waarin een echt bestaande Siamese tweeling opgevoerd werd in de rol van freaks. Op het eerste zicht zijn ook hier de freaks niet meer dan vreemde gedrochten, loerend in de schaduwen van een oud ziekenhuis. Maar wanneer “cut” groepen wordt, start een geestige ommekeer van verwachtingen en perspectieven. Een speelse maar ernstige reactie op de rigide manier waarop tal van films schoonheid, normaliteit, lelijkheid en monsterlijkheid een betekenis geven.