Zijn leerlingen zijn tussen 12 en 14 jaar, ze komen samen uit meer dan twaalf landen, sommigen spreken amper Duits. Ze hangen de meest uiteenlopende religies aan. Of geen enkele. Ze hebben meer met elkaar gemeen dan ze op het eerste gezicht zelf geloven. Het zijn de tieners die Dieter Bachmann in zijn klas heeft in Stadtallendorf, een fabrieksstadje van zo’n 20.000 inwoners in het Duitse binnenland. Hij heeft niet alleen de taak om deze jongeren de nodige dosis wiskunde, taal en wetenschap aan te leren, hij moet ze ook klaarstomen voor de volgende graad en bij uitbreiding, het leven. Dat doet hij met veel geduld, fantasie, muziek en vooral: liefde voor het vak.
De vertoning van zondag 13 maart wordt voorafgegaan door een voorbeschouwing ism UCLL Leuven.
"Wat een hartverwarmend portret! wat een prachtig pleidooi voor wat ongekunstelde oprechtheid vermag!" ★★★★ - De Standaard
"Een lieve documentaire, waarbij de tijd voorbijvliegt. Het is jammer dat de forse speelduur voor velen waarschijnlijk een afschrikwekkend effect zal hebben. Het is de investering namelijk meer dan waard." ★★★★ - Filmtotaal
"Een kaleidoscopische, vorig jaar in Berlijn met de Zilveren Beer bekroonde reflectie over een veranderend Europa, maar bovenal een warmhartige hommage aan het soort leraar dat je elk kind toewenst." ★★★ - Focus Knack
Een intieme, hoopgevende en ronduit inspirerende inkijk in hoe bijzonder lesgeven kan zijn. Ondanks de duurtijd van drieënhalf uur verveelt deze winnaar van de Zilveren Beer in Berlijn geen seconde.