Het gelijknamige boek van Albert Camus uit 1942 stootte bij publicatie op heel wat controverse, en de existentiële manier van kijken naar onze eigen menselijkheid en moraliteit maakt ook vandaag de dag nog heel wat los. Een uitdaging waar François Ozon (Swimming Pool) wel raad mee wist. Hij verfilmt de roman met heel wat klassieke flair, inclusief een prachtige zwart-wit-fotografie, maar complementeert met al zijn keuzes vooral op prima wijze de afstandelijkheid, apathie en ontmenselijking die zo aanwezig zijn in het boek. De centrale vraagstelling - het ''waarom'' achter een gruweldaad - blijft ook hier gehuld in existentiële onzekerheid. De film ging in première in Venetië, waar het genomineerd was voor de Golden Lion, de prijs voor Beste Film.