No Other Land
Basel Adra, een Palestijnse activist uit Masafer Yatta, vecht al zolang hij zich kan herinneren tegen de massale verdrijving van zijn gemeenschap door de Israëlische autoriteiten. Hij legt de systematische vernietiging van dorpen in zijn streek vast, waar huizen worden verwoest door bulldozers en de bewoners worden weggejaagd. Wanneer hij Yuval, een Israëlische journalist, ontmoet, ontstaat er een onwaarschijnlijke vriendschap tussen de twee, ondanks de grote ongelijkheid die er bestaat tussen hen en de verschillen waardoor ze getekend worden. Toch komt hun band hoe langer hoe meer onder druk te staan.
Hasselt: neem deel aan de NAKBA herdenking!
Wil jij de massale verdrijving van Palestijnen - bij de stichting van Israël in 1948 - mee herdenken?
Schepen van Internationale Solidariteit Tine Jans, leidt de film in. Na de film volgt een boeiend nagesprek met de Palestijnse ambassadeur Amal Jadou, Rikkert Horemans, en Hassan Alzaaneen. Geniet van Palestijnse live muziek van Ahmed Hawwash, en van de kunstwerken van Colette Dylst.
Vanaf 18u30 beleef je de Palestijnse cultuur met muziek, kunst, een standenmarkt en hapjes. Voor slechts €7 extra kan je proeven van al het lekkers dat Palestina te bieden heeft.
Voor de Palestijnse hapjes kan je inschrijven t.e.m. 6 mei.
Lees ook

Oscarwinnaars 'Anora' en 'No Other Land' eenmalig terug in ZED!
Op zondag 9 maart vertonen we om 12u15 nog éénmalig Oscarwinnaars Anora en…
Lees meerMeer rond de film

Oscarwinnaars 'Anora' en 'No Other Land' eenmalig terug in ZED!
Op zondag 9 maart vertonen we om 12u15 nog éénmalig Oscarwinnaars Anora en…
Lees meer
Deze aangrijpende documentaire kwam tot stand door een Palestijns-Israëlische samenwerking, bestaande uit Basel Adra, Yuval Abraham, Hamdan Ballal en Rachel Szor. Ze pogen met hun verhaal en hun beelden een daad van artistiek verweer te leveren en naar gerechtigheid in het aanhoudende conflict te streven. No Other Land ging in wereldpremière op het Filmfestival van Berlijn, waar het de Panorama Dokumente Audience Award en de Berlinale Documentary Award in ontvangst mocht nemen. Schrijnend, pijnlijk en tragisch, maar tegelijkertijd ook een duidelijke en dappere oproep tot actie, een baken van hoop voor een betere toekomst en een spiegel voor hoe het anders kan.