In deze intieme parel zoomt regisseur Ray Yeong (Suk Suk) in op de vraag wat de betekenis is van de liefde is wanneer die nooit officieel mocht worden beklonken? Hij doet dit zonder woede, maar op een gevoelige, betrokken manier waardoor de hartverscheurende realiteit nog harder binnenkomt. De kracht van de film zit in die mildheid die hij op alle vlakken doortrekt: hij maakt ook van de inhalige familie geen karikaturen, maar mensen die in wezen ook goede bedoelingen hebben. Omdat er bijna geen muziek is en er alleen natuurlijke geluiden te horen zijn, is het een van die filmische stukken die je aandachtig laten luisteren en - bij uitbreiding - goed laten kijken. Een pakkende, genuanceerde en scherpzinnige karakter- en maatschappijstudie over de pijnlijke realiteit waarbij je iemands echtgenoot kan zijn tijdens het leven, maar slechts een vriend na de dood.