Voor Jungle Julia, de coolste DJ uit heel Austin, Texas, biedt het vallen van de nacht de gelegenheid zich te ontspannen met haar beste vriendinnen, Shanna en Arlene. Overal worden deze sexy dames verlekkerd nagekeken. Niet alle aandacht is echter onschuldig: ongemerkt worden ze immers gevolgd door stuntman Mike. Deze maniakale gek beloert hen stiekem vanuit zijn opgevoerde Chevy Nova, en terwijl de meiden zich aan het bier zetten, loopt enkele meters verder het toerental van Mike’s geheime wapen gevaarlijk hoog op…
"Uit alles spreekt opnieuw Tarantino's bezetenheid van wansmaak. Death Proof zit vol vuilbekkende meiden, knotsgekke achtervolgingsscènes, sadisme en perversiteiten. (..) Maar Tarantino bezit simpelweg te veel bravoure en talent om een sof te maken." (Cinema.nl)
"Quentin Tarantino heeft in cinema-land een unieke smaak die hij perfect weet over te brengen op het witte doek. Vrouwen, drugs en mannen met een probleem in de bovenkamer komen altijd terug, maar ook de geweldige soundtracks en eindeloos mooie dialogen zijn typerend voor zijn films." (8Weekly)
"Its merits reside as much in its dialogue as in the kick-ass action." (VarietyMagazine)
"Tarantino’s most purely enjoyable action film, all the style and verve of Kill Bill with little of the flab. (…)Tarantino’s gift for rescuing iconic actors thought to be past their prime comes to the fore once again." (Futuremovies)
Quentin Tarantino en Robert Rodriguez creëerden samen de "double bill" Grindhouse als een hommage aan de exploitation films uit de jaren ’60 en ’70. De twee films, Death Proof en Planet Terror, werden in Europa apart uitgebracht. Deze eerste film nam Tarantino zelf voor zijn rekening. Voor de Europese versie, die in Cannes in première ging, kreeg Death Proof 27 minuten aan extra beeldmateriaal, wat de film enkel ten goede komt. Death Proof is een virtuoze ode aan de B-film uit de jaren zeventig met, naar goede Tarantino-traditie, heel wat verwijzingen naar klassiekers uit het genre.