Dr. Henry Jekyll, een vooraanstaand arts in het Victoriaanse Engeland, wacht ongeduldig tot hij mag trouwen met zijn verloofde Muriel. Haar vader staat er op dat het koppel nog acht maanden wacht, zodat ze op dezelfde datum zullen trouwen als hij en zijn vrouw. Voor Jekyll is het een frustrerende periode en hij zoekt in zijn laboratorium naar een manier om zijn seksuele driften te kanaliseren. Een slok van zijn eigen gefabriceerde brouwsel brengt in hem de dierlijke, primitieve Mr. Hyde naar boven. Hyde zwerft door de gore achterbuurten van Londen en pikt er een onschuldig danseresje op die hij opsluit en terroriseert. De brave gereserveerde Dr. Jekyll wordt meer en meer de dolle Mr. Hyde…
"De vierde versie van [Dr. Jekyll and Mr. Hyde] en naar onze mening momenteel de sterkste (..)Nooit eerder werd Hyde zo complex neergezet als door acteur Frederic March, die in deze baanbrekende film terecht beloond werd met een oscar voor zijn dubbelrol. " (Dimitri Dewever, Moviegids.be)
"Easily the best of the many versions of the Stevenson horror classic. (..) March deservedly won an Oscar for his astonishing "dual" role (shared with Wallace Beery for THE CHAMP), but perhaps the real star of the film is director Mamoulian, whose audacious use of symbolism and careful pacing increase the mystique of this strange story." (TV Guide Online)
"This is the best of all the adaptations." (Richard Scheib, SF, Horror and Fantasy Film Review)
"We join with the many reviewers throughout the country in showering this picture with lavish praise. Being taken from Robert Louis Stevenson's famous and highly imaginative tale, the picture has sufficient plot material for a breathtaking thriller. (Boxoffice Magazine, 1932)
"What with the audibility of the screen and the masterful photography, the new pictorial transcription of Stevenson's spine-chilling work, Dr. Jekyll and Mr. Hyde, emerges as a far more tense and shuddering affair than it was as John Barrymore's silent picture." (Mordaunt Hall, The New York Times, 1932)
Robert Louis Stevenson’s The Strange Case of Dr. Jekyll and Mr. Hyde werd meer dan 20 keer verfilmd (de musicals, parodieën, X-rated versies en andere spin-offs niet meegerekend) en is daarmee het meest verfilmde horrorverhaal. Deze versie, die verscheen in hetzelfde jaar als de oerklassiekers Frankenstein (met Boris Karloff) en Dracula (met Bela Lugosi) wordt gezien als de beste adaptatie tot op heden. Reden daartoe zijn de sublieme vertolking van Fredric March, die daarvoor een Oscar ontving, de sublieme fotografie van Mamoulian en de seksuele connotatie in de tegenstelling Dr.Jekyll en Mr.Hyde. De Hays Code (die toezag op de zedelijkheid van de Hollywoodfilms) was nog niet in voegen en de seksuele drift van Henry Jekyll wordt hier uitgespeeld als motief voor zijn dubbelleven. De film werd na zijn bioscooprelease een regelrecht kassucces en hielp filmstudio MGM uit de rode cijfers te geraken.