Guy is een jonge trompettist die zwerft van stad naar stad en van vrouw naar vrouw tot hij op een dag in Boston de schuchtere Madeline leert kennen. Zij is in volle adoratie voor zijn muziek, hij leert haar trompet spelen en neemt haar mee naar bruisende nachtclubs, etentjes met andere muzikanten en jam sessies in het park. Maar wanneer de eerste verliefdheid is overgewaaid, valt het oog van Guy op de losbandige Elena en laat hij Madeline met een gebroken hart achter. Nu Guy zich in een nieuwe affaire gestort heeft, trekt Madeline naar New York om daar een ander leven op te bouwen. Maar ondertussen krijgt Guy steeds meer twijfels: Elena heeft totaal geen interesse in zijn muziek en herinneringen aan Madeline blijven hem achtervolgen. Hij besluit van haar te gaan zoeken in New York...
"[A] gloriously personal project, which incorporates bits of 1960s French New Wave, shreds of John Cassavetes, and swatches of 1930s movie musicals to describe how love feels." (Entertainment Weekly)
"Easily the best first film in eons." (TimeOut New York)
"Director Damien Chazelle's hybrid of classic MGM musicals, mumblecore, John Cassevetes's Shadows and Jean-Luc Godard's Masculin, Féminin has an aesthetic dexterity that's frequently breathtaking, its 16mm black-and-white portrait of love and art so nimble and radiant as to stun the senses." (Slant Magazine)
"A magical amalgam of Jean-Luc Godard, Miles Davis, Morris Engel and "The Umbrellas of Cherbourg," helmer Damien Chazelle's "Guy and Madeline on a Park Bench" catches you off-guard and keeps you there. It's not every day one finds a black-and-white movie with a score performed by the Bratislava Symphony Orchestra -- or one so umbilically connected to music itself (jazz, mostly). A surprise, a delight and a whimsical experiment (..) a bona-fide cult hit." (Variety)
Dit sfeervolle, eigenzinnige debuut van de amper 25-jarige filmstudent Damien Chazelle is een prachtige zwart-wit ode aan de stad, de liefde en natuurlijk: jazz. Guy and Madeline on a Park Bench verenigt moeiteloos de rauwheid van cinéma vérité genre Cassavetes met tapdansende entertainment in de traditie van de musicals uit de jaren '40. De film had een beperkt budget, maar dat weerhield de gedreven Chazelle er niet van om alles op te nemen op resten 16mm film en componist Justin Hurwitz te vragen om een score te schrijven.
Guy and Madeline on a Park Bench werd geselecteerd voor onder meer de Viennale, Tribeca Film Festival en het won onder meer de Speciale Juryprijs op het Filmfestival van Turijn.