Elke woensdag zoekt ze hem op, enkel om te vrijen. Ze praten bijna niet met elkaar. Toch wil geen van beide deze ontmoetingen stopzetten. Alsof er nooit iets anders geweest is, kleden ze zich uit en gaan ze liggen op de groezige vloer van zijn appartement. Een week later rond hetzelfde tijdstip staat ze opnieuw aan zijn deur. Ze praten nooit over wat dit nu is, wat er morgen komt en wat ze verwachten van elkaar. Maar dan begint onvermijdelijk de één de ander te intrigeren en komen er vragen naar boven. Is dit nu liefde? Is het oprecht? Heeft het een toekomst? En willen ze er hun gewone leven voor opgeven?
"De camera zit op de huid van Marc Rylance en Kerry Fox die op sublieme wijze zich als minnaars in al hun kwetsbaarheid, ten volle inleven in hun rol." (Linda Crivits, Cinebel.be)
"Een somber en delicaat beeld over volwassen relaties. Het gaat over heel gewone mensen met echte gevoelens." (Sven De Schutter, KUT-site)
"Bovendien voltrekken de professionele acteurs voor de camera de handelingen die een man en een vrouw in bed plegen te doen. Opwindend is die aanblik niet, wel ontroerend, omdat je je realiseert dat je ontluisterende intimiteit bijna nooit eerder in een film gezien hebt." (Hans Beerekamp, NRC Handelsblad)
"Intimacy dares to cut deep, and its daring gets to you." (Peter Travers, Rolling Stone)
Intimacy won de Gouden Beer op het Filmfestival van Berlijn voor Beste Film en de Zilveren Beer voor de Beste Actrice.
Intimacy werd gebaseerd op de gelijknamige roman van Hanif Kureishi, die ook eerder tekende voor films als My Beautifull Laundrette. De kritieken die destijds verschenen over de film werden overschaduwd door het al dan niet gratuite gebruik van naakt. Sommigen waren verbolgen over het realisme waarmee de sexscènes werden in beeld gebracht. Gelukkig is de tand dest tijds mild geweest en wordt de film nu algemeen beschouwd als een prachtig werk over twee mensen die worstelen met intimiteit.