Memorias de un cuerpo que arde
Drie Costa Ricaanse vrouwen vertellen hun levensverhaal aan een opgroeiend meisje. Hun eigen ervaringen – soms pijnlijk, soms mooi – schetsen de verschillende fases van hun ontluikende vrouwelijkheid: van hun eerste menstruatie en seksuele verkenningen tot moederschap en huwelijk. Op latere leeftijd komen de drie vrouwen in aanraking met seksuele bevrijding en nieuwe liefdes. De lessen die ze van hun moeders en de vrouwen uit hun omgeving hebben geleerd, worden plotseling in twijfel getrokken.
Three Costa Rican women tell their life stories to a growing girl. Their own experiences - sometimes painful, sometimes beautiful - outline the various stages of their burgeoning womanhood: from their first menstruation and sexual explorations to motherhood and marriage. Later in life, the three women encounter sexual liberation and new loves. The lessons they learned from their mothers and the women around them are suddenly challenged.
Regisseur Antonella Sudasassi biedt een waarheidsgetrouw en empathisch beeld van de levensfases van een vrouw. De oudere vrouwen beschouwen hun seksualiteit niet langer als taboe, en praten open en ongefilterd. Toch kozen ze ervoor om liever niet in beeld te komen. Sudasassi kwam af met een vindingrijke oplossing: als een documentaire niet verteld kan worden met beelden uit de werkelijkheid, vormt fictie soms de oplossing. De fictieve beelden zijn niettemin enorm illustratief voor de emoties waar de vrouwen over vertellen, en laten er geen twijfel over bestaan: dit is een film waarin luisteren belangrijker is dan kijken.