Sciuscià

In de woestenij van het naoorlogse Rome proberen twee kinderen, Guiseppe en Pasquale, te overleven door het opblinken van schoenen. Ooit hopen ze genoeg geld bij elkaar te sparen om hun eigen paard te kopen. Ze vallen ten prooi aan enkele manipulatieve misdadigers die hen voor eigen gewin willen uitbuiten. De jongens worden opgepakt en naar Rome’s meest bekende gevangenis gestuurd, waar ze de keuze moeten maken tussen hun vriendschap en hun vrijheid.

Two shoeshine boys in postwar Rome, Italy save up to buy a horse, but their involvement as dupes in a burglary lands them in juvenile prison; the experience take a devastating toll on their friendship.

Commentaar

Sciuscià is een toonvoorbeeld van het Italiaanse neorealisme dat na de Tweede Wereldoorlog de cinema nieuw leven wist in te blazen. Kenmerkend is het gebruik van niet-professionele acteurs en een vrijere beeldvoering. Dit in prachtig zwart-wit geschoten verhaal van veerkracht en overleven in de donkerste tijden van Europa is één van de bekendste uitingen van Vittorio De Sica’s onvervalste humanisme. Een beroemd bewonderaar was Orson Welles die over de film ooit schreef: “Wat De Sica kan, dat kan ik niet. Ik heb onlangs zijn Sciuscià nog eens laten afspelen en de camera verdween, het scherm verdween, het was gewoon het leven.”