Tom reist naar het platteland om er de begrafenis van zijn overleden minnaar Guillaume bij te wonen. Verbouwereerd dat daar niemand van hun relatie, noch van hun seksuele oriëntatie afweet, besluit hij mee te gaan in een verzonnen verhaaltje van Guillaumes broer. Voor hij het goed en wel beseft, wordt Tom meegesleurd in een sadistisch spelletje waarbij de seksueel onderdrukte broer de regels bepaalt.
"Kinky thriller die knipoogt naar Hitchcock." (Cobra.be)
"een bijwijlen spannende, aan de broeierigste thrillers van Claude Chabrol herinnerende stijloefening (...) waarin af en toe – de tango in de schuur! – een heerlijk bizar sfeertje opvlamt." (Humo)
"Xavier Dolan's kinky queer noir is his most accomplished, enjoyable and commercially viable work to date." (Variety)
"The latest offering from wunderkind Xavier Dolan makes a pleasant change. It's disciplined and intriguing." (The Guardian)
Nog net geen vijfentwintig en reeds aan zijn vierde langspeelfilm toe, wordt Xavier Dolan beschouwd als het wonderkind van de Canadese cinema. Ook deze keer dokterde hij een eigenzinnige, trefzekere beeldtaal uit, aangepast aan de thematiek, ditmaal de ijzige beklemming van een gevaarlijk psychologische spel. Het resultaat is tegelijk rauw en gevoelig, hartstochtelijk en spannend. Tom à la ferme werd tijdens het Filmfestival van Venetië door de Internationale Federatie van Filmcritici uitgeroepen tot Beste Film.