Interview met Bart Schrijver over zijn tweede langspeelfilm The North

Over een aantal weken speelt The North bij Cinema ZED in de zalen, de tweede langspeelfilm van Nederlands regisseur Bart Schrijver. In de internationale pers ontvangt de film lovende kritieken, en wordt het zelfs geroemd als dé ultieme hiking-/wandelfilm. Lees hieronder wat Bart Schrijver zelf te vertellen heeft over de film, het proces, zijn eigen voorliefde voor wandelen in de natuur, en allerhande andere zaken.

''Als mijn films vertoond worden in de bioscopen is dat mooi meegenomen. Maar als ze alleen te zien zijn op mijn eigen online platform, zoals mijn vorige film ‘Human Nature’, dan vind ik dat ook prima.''

In alles klinkt vrijheid door als Bart Schrijver (Hilvarenbeek 1990) vertelt over zijn manier van filmen. Dat is ook hoe hij zelf in het leven staat. ‘Als mijn films vertoond worden in de bioscopen is dat mooi meegenomen. Maar als ze alleen te zien zijn op mijn eigen online platform, zoals mijn vorige film ‘Human Nature’, dan vind ik dat ook prima. Natuurlijk moeten mijn films ook bekostigd worden, maar ik werk het liefst met een kleine crew, zodat ik zoveel mogelijk in eigen hand kan houden. Het is ook een combinatie van hard werken en geluk. En als het dan, zoals bij ‘The North’, lukt om een vertoning in de bioscopen te krijgen, dan is dat natuurlijk super.’

In 2016 sleepte Bart Schrijver de award Beste Film in de wacht op de eerste editie van het Tilburgs Film Festival (nu Zuidelijk Film Festival) met de korte productie ‘Memories of You’. Hij had toen nog maar weinig ervaring als filmregisseur. Hij studeerde aan de TU Delft civiele techniek maar is tijdens zijn master in 2015 gestopt om zich te ontwikkelen als filmmaker. Hij leerde het vak van filmregisseur door het volgen van modules van opleidingen.

Op zijn cv staan nu in totaal achttien producties die hij heeft geregisseerd of waar hij anderszins aan meegewerkt heeft. Hij regisseerde onder andere, met Jörgen Scholtens, de korte film ‘Winterzeit’ (2019). Voor de speelfilm ‘Human Nature’ (2024) nam hij scenario en regie voor zijn rekening en was hij samen met Arnold Louis de producer. ‘The North’ maakte hij als regisseur, scenarioschrijver en producer. Het budget moest hij onder meer bijeen schrapen door crowdfunding via het digitale platform Voordekunst. Het Amsterdams Fonds voor de Kunst kwam ook over de brug.

''Mijn uitgangspunt is: als éen ding jou echt raakt, dan is de film geslaagd.''

‘The North’ is het verhaal van twee vrienden die een tocht van 600 kilometer maken langs de West Highland Highway en de Cape Wrath Trail in Schotland. Chris en Lluis (gespeeld door Bart Harder en Carles Pulido) zoeken tien jaar na hun studententijd weer contact met elkaar om een lang gekoesterd plan uit te voeren. Het leven heeft de Nederlander en de Spanjaard verschillende richtingen ingestuurd.

Chris is een moderne IT-professional en wordt tijdens de wandeling voortdurend opgeëist door zijn collega’s. Zijn volgende doel heeft hij ook in het vizier: kinderen krijgen met zijn vriendin. Lluis daarentegen wil geen kinderen en is onzeker over zijn toekomst. Híj maakt video’s van bruiloften en is op zoek naar zijn creativiteit. Dat ze bezig zijn met tegengestelde processen, blijkt ook uit hun gedrag. Chris geniet van elk uitzicht, terwijl Lluis masochistisch voortsjokt. Hij ziet deze tocht eerder als een opdracht.

Het menselijk drama van deze kleine mensjes in de overweldigende natuur ontvouwt zich in kleine brokje spaarzame dialoog. De regisseur laat zich niet verleiden tot grote onthullingen over hun gevoelens, zoals Lluis’ gezondheid of een inzinking van Chris. Het zijn momenten die weer even snel verdwijnen als dat ze oprispen, afgewisseld door prachtige panorama’s.

De film neemt je mee in het ritme van de wandeling en laat je de mentale omstandigheden meebeleven. De wisselende stemmingen hebben hun eigen cadans en zijn nooit geforceerd. Bart Schrijver heeft niet de behoefte voortdurend te entertainen. ‘Het gaat om de momenten die je raken. De meeste publieksfilms worden gemaakt vanuit de behoefte voortdurend de aandacht vast te houden. Mijn uitgangspunt is: als éen ding jou echt raakt, dan is de film geslaagd. Dat kan natuurlijk ook de film als geheel zijn.’

‘Ik heb het maken van de film beleefd als het echte leven’, vertelt hij over het maakproces. ‘Het gedramatiseerde dat je in veel films aantreft kan een film mooi maken en situaties tonen die in het ‘gewone’ leven niet duidelijk zichtbaar zijn. Maar ze kunnen soms naar het ongeloofwaardige gaan. Daar wilde ik heel erg van wegblijven. Niet in clichés stappen dat er een groot trauma moet zijn om zo lang de natuur in te gaan, of dat er aan het eind een grote confrontatie moet zijn waar mensen iets van leren. Daar geloof ik niet zo in.’

''Het mooie aan kunst, en dus ook films, is dat er in principe geen regels zijn.''

‘Er is een tendens dat films volgens bepaalde regels worden gemaakt, terwijl het mooie van kunst en dus ook van films is, dat er in principe geen regels zijn. Film hangt een beetje tussen commercie en kunst in, want het is uiteindelijk een hele dure kunstvorm. En als ik dan een film ga maken waar ik helemaal mijn eigen bedoeling in wil stoppen, dan is het is best ingewikkeld om daar voldoende geld voor te vinden.’

De gedachte aan een groot publiek is niet het eerste dat bij hem opkomt. ‘Als filmmaker denk ik: als ik iets kan maken dat 100 % van mij is, dan kan het mislukken of slagen. Als er niemand naar de film komt kijken, gaan wij er financieel niet op achteruit. Nou ja (lacht), hoogstens een beetje… Maar dan hebben we wel iets heel ergs tofs gemaakt waar we helemaal achter staan.’

‘Omdat er weinig commercie achter staat, kunnen we ook meer risico’s nemen. Behalve ikzelf, de mensen uit mijn bedrijf tuesday studio en de crew heeft niemand zich bemoeid met de inhoud van de film. Je kunt je natuurlijk afvragen of de film daar beter van wordt. Voor mij betekent “beter” dat het in ieder geval een meer persoonlijke film wordt. Daarom wil ik die druk zoveel mogelijk weghalen. Het moet voor mij gewoon ook leuk zijn om zo’n film te maken en daarom wil ik het doen op mijn eigen manier.’

''De film heeft heel erg te maken met hoe ik het lopen zelf ervaren heb. Lopen gaat langzaam. In de natuur ben je weg van alles, je hebt tijd en ruimte om na te denken over je leven.''

Bart Schrijver put uit eigen ervaring en maakte zelf lange wandeltochten in Nieuw-Zeeland en Scandinavië. Hij beschouwt wandelen als een goede manier om gevoelens een plek te geven. ‘De film heeft heel erg te maken met hoe ik het lopen zelf ervaren heb. Lopen gaat langzaam. In de natuur ben je weg van alles, je hebt tijd en ruimte om na te denken over je leven. Het is vaak puzzelstukjes verzamelen, zonder dat daar een directe conclusie uit voortkomt. Die komt pas later, als je weer thuis bent. Tijdens het proces van het maken wil ik eerlijk zijn tegen mezelf.’

‘Accepteren dat het zo is en geen dingen proberen te veranderen. Anders ga ik de clichés opzoeken en ben ik tegen mezelf aan het liegen. Als ik naar mijn eigen film kijk en afstand neem, dan merk ik dat ik na een tijdje wordt meegenomen. Dat overkomt me zonder dat ik het in de gaten heb. Ik ga mee in de rust en dan zit ik ervan te genieten. Soms word ik verrast hoe deze jongens met elkaar omgaan. De een weet waar hij naar toe wil, de ander niet. De fase van je leven waar je in zit is heel bepalend. Je hebt een plan uitgestippeld, maar vraagt je af: is het nog steeds mijn plan, voor wie doe ik dit? Dat heeft ook met mijzelf te maken.’

Bron: Brabant Cultureel, Digitaal podium voor kunst en cultuur, URL: https://www.brabantcultureel.nl/2025/07/19/wandelfilm-the-north-gaat-ov…

Synopsis The North

Dertigers Chris en Lluis waren ooit elkaars beste vrienden en huisgenoten. Nu ondernemen ze samen een staptocht over de Schotse Hooglanden, een tocht van 30 dagen van Glasgow naar het meest noordelijke punt van Schotland: Cape Wrath. Ze hopen onderweg hun ooit zo sterke vriendschap nieuw leven in te blazen. Het wordt een louterende tocht die hen dwingt om de waarheid over hun levens en hun vriendschap onder ogen te zien.

Hoe maak je een film die het gevoel van lange afstandswandelen echt weet over te brengen? Regisseur Bart Schrijvers deed dit door met zijn acteurs en crew de volledige zeshonderd kilometer door de Schotse Hooglanden ook echt af te leggen. En dat voel je. In de indrukwekkende ruwe natuur, de onvoorspelbare weerelementen, de realistische audio, maar ook in de rustige cadans van het lange wandelen die mentale ruimte creëert, in de zichtbare vermoeidheid op het einde van de dag, in de bijzondere intimiteit van het delen van een tent. The North neemt je als kijker bijna letterlijk mee op tocht waarbij je deelgenoot wordt van het geweldige Schotse landschap en van de band tussen twee oude vrienden die elkaar wat uit het oog zijn verloren.

Zin om op zondag 21 september éérst lekker te gaan ontbijten, en daarna naar de film te komen? Dat kan vanaf nu bij onze buren bij Au Flan Breton (Tiensestraat 132/136, 3000 Leuven)! Koop ten laatste tegen donderdag 18 september om 16u je ontbijt-tickets hier.