Het unieke ontstaansproces van 'Enzo'
Laurent Cantet, de geliefde Franse filmmaker die in 2008 de Palme d'Or winnaar “The Class” regisseerde, stierf in april 2024 aan kanker voordat hij zijn laatste film, of wat zijn laatste film ging zijn, kon afmaken.
Die film, “Enzo”, is nu geregisseerd door zijn levenslange vriend Robin Campillo, de Franse regisseur die het best bekend is voor zijn Grand Prize winnaar “BPM” (Cannes, 2017), één van de meest aangrijpende films ooit gemaakt over de HIV/AIDS crisis (en over queer identiteit in het algemeen). Het is een zomers coming-of-age-verhaal dat je aan de oppervlakte zou kunnen verwarren met een film als “Call Me by Your Name”, maar ''Enzo'' gaat meer over de innerlijke, door klasse veroorzaakte conflicten en kwellingen van het titulaire hoofdpersonage.
De 16-jarige Enzo (de debuterende Eloy Pohu) trotseert de verwachtingen en levensstijl van zijn rijke bourgeoisfamilie - ze wonen in een zomervilla die volledig van de buitenwereld is afgesloten in Zuid-Frankrijk - door een opleiding tot metselaar te beginnen. Dat is niet echt wat zijn intellectuele ouders (Pierfrancesco Favino en Élodie Bouchez) voor hun zoon hadden gehoopt. Maar hij begint nog meer aan zichzelf te twijfelen als hij Vlad ontmoet (Maksym Slivinskyi, ook een debutant), een Oekraïense bouwvakker die zijn wereld opent voor onverwachte mogelijkheden - en een geheime verliefdheid die de deur opent naar Enzo's ontluikende seksualiteit.
''Ik zei dat ik mijn best zou doen om de beste film te maken die ik kon maken. Je kunt niet het brein van iemand zijn, ook al kende ik hem nog zo goed.''
Campillo vertelde IndieWire dat zijn samenwerking met Cantent door de jaren heen “een vriendschap van de cinema was ... we deelden altijd heel diep over de personages, de situaties,” zei hij. "Toen [Laurent] zich realiseerde dat hij erg ziek was en zich in een zeer gevaarlijke situatie bevond, was het heel ernstig. Hij wist dat het moeilijk te genezen was. Ik stelde hem voor om te doen wat we 10 jaar geleden deden, om samen te werken aan het script, de voorbereiding van de film, de casting, de opnames en de montage. Ik zou de hele tijd [bij hem] zijn als een persoonlijke assistent. Als hij te kwetsbaar werd, kon ik de opnames overnemen. We kozen samen de vier hoofdrolspelers en toen hij tegen Eloy en Maksym zei dat ze gekozen waren voor de film, stierf hij volgens mij de week erna. Het ging heel snel."
Campillo zei: "Toen hij in het ziekenhuis lag, vertelde ik hem dat ik de film heel graag zou afmaken. We hadden het erover dat ik natuurlijk geen film kon maken zoals hij het zou doen. Ik zei dat ik mijn best zou doen om de beste film te maken die ik kon maken. Je kunt niet het brein van iemand zijn, ook al kende ik hem nog zo goed. Het was een waar genoegen om deze film te maken. Het was helemaal niet triest. Ik denk dat het moeilijker of triester voor me zou zijn geweest als we alles hadden stopgezet. Het zou een echte dood zijn geweest, een plotselinge dood voor mij. Zo werkten we, met de producenten, we besloten om door te gaan. En Laurents vrouw, Isabelle, vertelde hem dat ze de film wilde zien, dus daarom zijn we [doorgegaan]."
''Ik zei tegen Laurent, misschien is hij nu geen goede acteur, maar hij is helemaal zoals het personage. Ik ga met hem werken zonder jou, het filmen en het je laten zien."
Over de acteurs zei Campillo: "Maksym was de eerste Oekraïner die we ontmoetten. Hij doet precies hetzelfde werk als in de film. Toen we hem zagen, zagen we eigenlijk geen arbeider, maar een acteur. Hij heeft zo'n leven in zijn ogen. Hij is zo sterk en hij is tegelijkertijd heel jong, want hij is 24. Hij is erg mannelijk dus hij lijkt ouder, maar dat is hij niet. Hij staat op een bepaalde manier heel dicht bij Eloy."
En over acteur Pohu, die Enzo speelt, zei Campillo: "Laurent was eerst niet zo dol op Eloy, maar ik vond dat er een mysterie zat in deze jongen die zo dicht bij het personage stond. Hij is niet zoals een tiener die boos is op alles, die graag ruzie maakt met zijn vader; hij is meer geheimzinnig. Voor mij is hij een enigma. Zelfs nadat ik deze film met hem heb gemaakt, ken ik hem niet zo goed, en ik was verbaasd over het feit dat hij zoiets had van een kind, hij heeft een babyface, en tegelijkertijd [probeert hij een man te worden] ... Ik zei tegen Laurent, misschien is hij nu geen goede acteur, maar hij is helemaal zoals het personage. Ik ga met hem werken zonder jou, het filmen en het je laten zien."
Bron: IndieWire, auteur: Ryan Lattanzio, URL: https://www.indiewire.com/features/interviews/enzo-robin-campillo-laure…
Synopsis Enzo
De zestienjarige Enzo groeit op in een welgestelde familie. Zijn ouders zijn dan ook allesbehalve blij wanneer Enzo beslist leerling-metselaar te worden bij een bouwfirma. Enzo is helemaal niet zo goed met zijn handen, maar deze nieuwe wereld fascineert hem, zeker wanneer hij Vlad leert kennen; een vriendelijke Oekraïense jongeman die twijfelt of hij naar huis moet terugkeren om mee te vechten tegen Rusland. Voor Enzo is alles aan Vlad ‘echt’, en daarom veel belangrijker dan het dwaze, verwarde en verwende leven van zijn eigen familie.
Enzo speelt nu bij Cinema ZED! Koop je ticket voor de film hier.